Prema povelji Stefana Lazarevića iz 1392. kojom ovaj vladar, zajedno sa svojom majkom Milicom i bratom Vukom, daruje manastiru Hilandaru neka sela u župi na Ibru, saznajemo da se selo Beljak, koje se nalazi na padinama Кopaonika u blizini Rudnice, ranije nazivalo Кukonj. Danas je jedan potok koji protiče kroz selo zadržao prvobitni naziv — Кukonj. Nije poznato kada je ovo selo dobilo ime Beljak.
Crkva ce nalazi na seoskom groblju, lociranom u zaseoku koji ce naziva Selište. Hram je prvobitno posvećen sv. Vavedenju, a sadašnji patron je sv. evangelista Marko. Nije utvrđeno kada je promenjen patron, ali je to učinjeno pre 1874. godine.
Veoma pojednostavljenog arhitektonskog rešenja, ona nosi sva obeležja malih seoskih grobljanskih crkava. Jednobrodna je građevina sa naglašenom oltarskom apsidom u obliku polukruga. Pokrivena je poluobličastim svodom, a apsida polukalotom. Građena je od lomljenog kamena vulkanskog porekla, dok je svod izveden tesanom sigom. Prvobitno je bila pokrivena
kamenom pločom preko koje je postavljen pokrivač od ćeramide. Ulazna vrata su na
zapadnom zidu, a svetlost prodire u unutrašnjost kroz tri prozora izvedena u vidu puškarnica. Na svakom zidu je po jedan prozor, osim na zapadnom. Pod je izrađen od neobrađenih kamenih ploča. Ima dve niše: u prostoru proskomidije i đakonikona. Spoljne zidne površine su dersovane, a unutrašnje fugovane. Negde posle I svetskog rata, kada je crkva prepokrivena, obijene su sve unutrašnje zidne površine, pri čemu je uništen živopis.
Crkva je sagrađena 1656. godine, što se vidi iz natpisa uklesanog na mermernoj ploči, koja je prilikom obnove crkve skinuta i stavljena u oltar, gde se i danas čuva
. Кao što se vidi, ktitor crkve bio je pop Georgije iz sela Ročića. današnje selo Rojčići.
